پادشاهی که کیش و مات شد

ادشاهی که کیش و مات شد حکایت همچنان باقیست

شاید از تیتری که برای مطلبم گذاشتم تعجب کرده و سوال زیادی در نظرتان بوجود امده

کدام پادشاه ؟؟!!!

 چطوری کیش شد اصلا یعنی چه منظورت از کیش و مات پادشاه چیه؟

اگه دوستان دانشجوی من یه کم به عقب برگردند خوب یادشون میاد

 ماه مبارک رمضان سال 89 ؛ پس از آن فتنه همه جانبه که برای اولین بار بزرگترین طرح فرهنگی آموزشی در سطح دانشگاهها اجرا شد

بله همان طرح بسیار خوب و موثر که در سراسر دانشگاههای مرکز استانها اجرا شد

بله طرح ضیافت اندیشه رو میگم که مثل یه شیر وارد میدان شد و مثل یه پادشاه بود

در اولین سال تاسیسش در اوج ناباوری تمام مسولین و بیشتر از همه مسولین آموزش عالی که قبل از اینکه طرح توسط عده از طلاب عزیز که برای اولین بار در دانشگاه تدریس می کردند با بکرترین موضوعات مثل جنگ نرم در فضایی بعد از فتنه 88 که حتی اساتید تجربه دار جرأت پرداختن به این موضوع را نداشتنداما ما شاهد بودیم که همه ، چه دانشجو چه استاد و چه مسولین رده بالا انگشت حیرت به دندان گرفتند.

اما این شیر غران و این پادشاه پرطمطراق که حمله خوبی داشت خیلی زیاد عمر نکرد

و به بهانه های بسیار واهی و خنده دار زبانها هم بستند تا کسی خیلی اعتراض نکند

بدون تردید در طول 33 سال انقلاب هیچ طرحی به این گستردگی و اثر گذاری در میان قشر دانشجو انجام نشده بود

طرحی که با یک ظرفیت صد هزار نفره کلیک می خورد سال بعدش به بهانه کمبود بودجه و مشکلات پذیرش واحدها و احیانا بی کیفیت بودن ان در بعضی جاها و ....به 2000 نفر تقلیل پیدا می کند و در سال سوم .. ؟؟؟

خلاصه شیر غران ماابتدا یال و کوپالش را می زنند و بعد ...

شاه پر خدم و حشم ما ابتدا بی یار و یاور کرده کیش می کنند و سپس مات

جالب اینکه تمام این روند را ما پیشبینی می کردیم و قبل از وقوع در جلسه عمومی اساتید این طرح به مسولین هم گفتیم

حتی التماسشان کردم که نام ضیافت اندیشه را سال بعد روی ان طرح دو هزار نفره نگذارند تا این طرح از ابهتش و استعداد طلاب عزیزمان کاسته نشود و آیندگان نگویند خودشان سال بعد نتوانستند ادمه دهند اما متأسفانه حضرات این را هم نگرفتند . 

البته این حرفها گفتن ندارد بنده نظرات 300 دانشجوی عزیز خودم در دانشگاه علوم پزشکی گرگان را می بینم که چقدر از این طرح و این موضوع ( جنگ نرم ) ابراز خورسندی و رضایت می کردند

خدا می داند بنده فقط اشکهای دانشجویان عزیزم را به خاطر می آورم که پای این موضوع سر کلاس که مزین به اخلاق و سیره شهدا شده بود مثل مروارید بر گونهاشان می درخشید که به این حقیر می گفتند استاد شما چرا نمی ایید داخل دانشگاهها این حرفها را بزنید تاما در یک انتخابات اینگونه ....

هی هی چی بگم بگذریم امیدوارم خداوند به همین سرعت که ما از این طرح گذشتیم از تقصیرات و کوتاهیهای ما بگذرد           نوشته شده در سال 1390